Γιατί φοβάσαι τόσο το χειμώνα...

''Γιατί φοβάσαι τόσο το χειμώνα;

 Αφού σου χάρισα ένα ρούχο να σκεπάσεις την ψυχή σου,

ένα παραμύθι να νανουρίζεσαι 

κι ένα χαμόγελο για να ονειρεύεσαι την Άνοιξη.''

Αλκυόνη Παπαδάκη

"Το Τετράδιο της Αλκυόνης"

"Αλήθεια" της Στέβης Σαμέλη

Καλή χρονιά σε όλους τους φίλους...

Να χαμογελάτε, να ονειρεύεστε, να ελπίζετε.

Γιατί...όποιος ξέρει ν'αγαπά ξέρει και να ελπίζει.

Να ζείτε κάθε στιγμή, κάθε μία είναι ένα πολύτιμο διαμαντάκι.

Να χαμογελάτε. Και οι στιγμές σας θα είναι πολύτιμες.

Αλήθεια
Eμείς που πλέξαμε μικρές κοτσίδες τα μαλλιά μας
και δεν τις λύσαμε ποτέ,
μεσ' τις κορδέλες δέσαμε άχρονους ανθούς
που μας κρατήσανε παιδιά...

Εμείς που κρύψαμε αθώους θησαυρούς
μέσα σε κάστρα νοερά που δε γκρεμίσαμε ποτέ,
βρήκαμε πλούτη που μετρούν -για όσους μπορούνε
να τα δουν- σεντούκια μυθικά...

Εμεί που παίξαμε κρυφτό πίσω από λεύκες και ροδιές
και δε βρεθήκαμε ποτέ,
χτίσαμε σπίτι μαγικό, μέσα στης λεύκας τον κορμό,
στη χώρα της Αλίκης...

Εμείς που είδαμε ουρανό γεμάτο αστέρια λαμπερά
που δε σβηστήκανε ποτέ,
κλείσαμε μέσα μας κρυφά, στης θάλασσάς μας τα βαθιά,
κομμάτι της σελήνης...

Εμείς δε ζούμε σαν κι εσάς - κι ούτε θα ζήσουμε ποτέ...
ζούμε σε κόσμους μυστικούς, κλειστούς σε παραμύθια.
Είμαστε άχρονοι κάρποι μέσα στου χρόνου τους καρπούς,
που παίρνουν σάρκα και οστά φωνάζοντας, "ΑΛΗΘΕΙΑ" !

Στέβη Σαμέλη
(Από την ποιητική συλλογή "Μια βόλτα στα σύννεφα" - εκδόσεις Ιωλκός 2012)