Ο μικρός πρίγκηπας και το φίδι...

Φτάνοντας στη Γη, ο μικρός πρίγκιπας ξαφνιάστηκε καθώς δεν είδε κανένα. Μάλιστα φοβήθηκε πως είχε κάνει λάθος σχετικά με τον πλανήτη, όταν κάτι σαν βραχιόλι, μέσα στην άμμο, σάλεψε χρωματισμένο από τις αχτίδες του φεγγαριού.

- Καλησπέρα, είπε ο μικρός πρίγκιπας, έτσι ολότελα τυχαία.

- Καλησπέρα, έκανε το φίδι.

- Σε ποιο πλανήτη έχω πέσει; ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας.

- Πάνω στη Γη, στην Αφρική, απάντησε το φίδι.

- Α! ... Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανείς πάνω στη Γη;

- Εδώ είναι η έρημος. Στις ερήμους δεν υπάρχει κανείς. Η Γη είναι μεγάλη, είπε το φίδι.

Ο μικρός πρίγκιπας κάθισε σε μια πέτρα και σήκωσε τα μάτια προς τον ουρανό.

- Αναρωτιέμαι, είπε, αν τ' αστέρια φωτίζονται για να μπορέσει ο καθένας να ξαναβρεί κάποια μέρα το δικό του. Κοίτα το δικό μου πλανήτη. Είναι ακριβώς από πάνω μας ... Όμως, πόσο μακριά είναι!

- Είναι όμορφος, είπε το φίδι. Τι ήρθες να κάνεις εδώ;

- Έχω δυσκολίες με ένα λουλούδι, είπε ο μικρός πρίγκιπας.

- Α! έκανε το φίδι.

Και σώπασαν και οι δυο.

- Πού είναι οι άνθρωποι; είπε ξανά στο τέλος ο μικρός πρίγκιπας. Αισθάνεται κανείς μοναξιά στην έρημο...

- Την ίδια μοναξιά νοιώθει και ανάμεσα στους ανθρώπους, είπε το φίδι.

Ο μικρός πρίγκιπας το κοίταξε κάμποση ώρα:

- Είσαι ένα αστείο ζωάκι, του είπε στο τέλος, λεπτό σαν ένα δάκτυλο...

- Όμως, είμαι πιο δυνατό από όσο το δάκτυλο ενός βασιλιά, είπε το φίδι.

Ο μικρός πρίγκιπας φάνηκε να χαμογελά:

- Δεν είσαι και τόσο δυνατό... δεν έχεις μήτε πόδια... μάλιστα, ούτε να ταξιδέψεις δεν μπορείς...

- Μπορώ να πάω πιο μακριά απ' όσο μπορεί να σε πάει ένα καράβι, είπε το φίδι.

Κουλουριάστηκε γύρω από τον αστράγαλο του μικρού πρίγκιπα, σαν ένα χρυσό βραχιόλι.

- Αυτόν που αγγίζω, μπορώ να τον μεταφέρω εκεί που βρισκόταν πριν, συμπλήρωσε, αλλά εσύ είσαι αγνός κι έρχεσαι από ένα αστέρι...

Ο μικρός πρίγκιπας δεν απάντησε.

- Νιώθω λύπη για σένα, είσαι τόσο αδύναμος, πάνω σε τούτη τη γρανιτένια Γη. Μπορώ να σε βοηθήσω μια μέρα αν νοσταλγήσεις τον πλανήτη σου. Μπορώ...

- Ω! κατάλαβα και πολύ καλά μάλιστα, έκανε ο μικρός πρίγκιπας. Μα γιατί μιλάς πάντα με αινίγματα;

- Τα έχω λύσει όλα τα αινίγματα, είπε το φίδι.

Και σώπασαν.